Wtorek 14 marca

[ARchiv@L]

‛Przyobleczcie się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności’ (Efez. 4:24).

Kiedy Jezus żył na ziemi jako doskonały człowiek, otaczali go niedoskonali ludzie. Był wychowywany przez niedoskonałych rodziców i dorastał wśród niedoskonałych krewnych. Nawet jego najbliżsi współpracownicy ulegali ambicji oraz skłonności do manipulowania innymi — postawom tak powszechnym w ówczesnym świecie. Na przykład w wieczór poprzedzający śmierć Jezusa „powstał (...) między nimi gorący spór o to, kto z nich wydaje się największy” (Łuk. 22:24). Ale Jezus był pewny, że jego niedoskonali naśladowcy zdołają się rozwinąć duchowo i stworzyć zjednoczony zbór. Tego samego wieczoru modlił się do swego niebiańskiego Ojca o jedność wśród apostołów: „Żeby oni wszyscy byli jedno, tak jak ty, Ojcze, jesteś w jedności ze mną, a ja jestem w jedności z tobą, żeby i oni byli w jedności z nami (...), żeby byli jedno, tak jak my jedno jesteśmy” (Jana 17:21, 22). w15 15.9 1:10, 11