Czym jest Tora?

[ARchiv@L]

Czym jest Tora?

Biblijna odpowiedź

Słowo „tora” pochodzi od hebrajskiego toráh i można je tłumaczyć na „pouczenie”, „nauka” albo „prawo” * (Przysłów 1:8; 3:1; 28:4). Poniżej podano przykłady użycia tego słowa w Biblii:

• Toráh często odnosi się do pięciu pierwszych ksiąg Biblii — Rodzaju, Wyjścia, Kapłańskiej, Liczb i Powtórzonego Prawa. Inna nazwa to Pentateuch (Pięcioksiąg), od greckiego słowa oznaczającego „pięć zwojów”. Torę spisał Mojżesz, dlatego nazywa się ją też „księgą Prawa Mojżeszowego” (Jozuego 8:31; Nehemiasza 8:1). Najwyraźniej była to jedna księga, ale później została podzielona, żeby łatwiej było z niej korzystać.

• Słowo toráh może też oznaczać prawa dane Izraelowi w jakiejś konkretnej dziedzinie, na przykład „prawo [toráh] dotyczące daru ofiarnego za grzech”, „prawo dotyczące trądu” czy „prawo dotyczące nazirejczyka” (Kapłańska 6:25; 14:57; Liczb 6:13).

• Toráh czasami odnosi się do pouczania i nauki, których źródłem są rodzice, mądrzy ludzie albo sam Bóg (Przysłów 1:8; 3:1; 13:14; Izajasza 2:3).

Co zawiera Tora (Pięcioksiąg)?

• Opis relacji między Bogiem a człowiekiem od stwarzania do śmierci Mojżesza (Rodzaju 1:27, 28; Powtórzonego Prawa 34:5).

• Prawo Mojżeszowe (Wyjścia 24:3). Składało się ono z ponad 600 przepisów. Najbardziej znana jest wśród nich Szema, czyli żydowskie wyznanie wiary. Pewna jej część brzmi: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całą swą siłą życiową” (Powtórzonego Prawa 6:4-9). Jezus uznał, że jest to „największe i pierwsze przykazanie” (Mateusza 22:36-38).

• Powtarzające się jakieś 1800 razy imię Boga — Jehowa. Tora nie zabrania używania imienia Bożego, wręcz przeciwnie, wymaga, żeby słudzy Boży w pewnych sytuacjach go używali (Liczb 6:22-27; Powtórzonego Prawa 6:13; 10:8; 21:5).

Błędne poglądy na temat Tory

Błędny pogląd: Prawa Tory są wieczne — będą obowiązywać zawsze.

Fakt: Niektóre przekłady Biblii określają pewne ustawy Tory — na przykład te dotyczące sabatu, kapłaństwa czy Dnia Przebłagania — jako „wieczne” lub „wieczyste” (Wyjścia 31:16; 40:15; Kapłańska 16:33, 34, Biblia Tysiąclecia). Ale hebrajskie słowo użyte w tych wersetach może również znaczyć, że coś będzie trwać czas nieokreślony, niekoniecznie na zawsze *. Po około 900 latach obowiązywania przymierza Prawa Mojżeszowego Bóg zapowiedział, że zastąpi je „nowym przymierzem” (Jeremiasza 31:31-33). „Mówiąc: ‚nowe przymierze’, [Bóg] sprawił, iż poprzednie stało się przedawnione” (Hebrajczyków 8:7-13). Zastąpiono je jakieś 2000 lat temu na podstawie śmierci Jezusa Chrystusa (Efezjan 2:15).

Błędny pogląd: Ustne tradycje żydowskie oraz Talmud obowiązują na równi ze spisaną Torą.

Fakt: Nie ma żadnych dowodów biblijnych, że Bóg dał Mojżeszowi prawo ustne, które miało uzupełniać spisaną Torę. W Biblii powiedziano natomiast: „Jehowa przemówił do Mojżesza: ‚Zapisz sobie te słowa’” (Wyjścia 34:27). Na prawo ustne, które później spisano i nazwano Miszną, a po uzupełnieniu Talmudem, składają się tradycje żydowskie wywodzące się od faryzeuszy. Tradycje te często były sprzeczne z Torą. To dlatego Jezus powiedział do faryzeuszy: „Przez waszą tradycję unieważniliście słowo Boga” (Mateusza 15:1-9).

Błędny pogląd: Kobiety nie powinny być zaznajamiane z Torą.

Fakt: Prawo Mojżeszowe zawierało przepis, że należy je czytać wszystkim Izraelitom, również kobietom i dzieciom. Dlaczego? „Aby słuchali i aby się uczyli, jako że mają się bać Jehowy, [swojego] Boga, i dbać o wprowadzanie w czyn wszystkich słów tego prawa” (Powtórzonego Prawa 31:10-12) *.

Błędny pogląd: Tora zawiera ukryte wiadomości.

Fakt: Mojżesz, który spisał Torę, oświadczył, że jej przekaz jest jasny i zrozumiały dla wszystkich — a nie zaszyfrowany (Powtórzonego Prawa 30:11-14). Teoria, że Tora zawiera ukryte wiadomości, wywodzi się z kabały, czyli żydowskiej tradycji mistycznej, która posługuje się „zręcznie wymyślonymi” sposobami interpretowania Pisma Świętego (2 Piotra 1:16) *.

https://www.jw.org/pl/nauki-biblijne/pytania/